Een wens voor Eric en Jeanette is uitgekomen, nog een laatste ritje in de vrachtwagen samen.
Hieronder het verslag, geschreven door dochter Sabine:
Zaterdag 9 juli, eindelijk was het zover, de ‘special day’ voor mijn ouders.
Een dag waar we echt naar uit hebben gekeken. Oh wat waren mijn ouders zenuwachtig. Al enige weken lopen wij (mijn man en ik) ze te plagen en flink nieuwsgierig te maken. Het enige wat ze mochten weten is dat deze dag echt speciaal voor hun is georganiseerd, en dat er een fotoshootje bij zat maar………….. ze moesten eens weten.
Rond 10.15 uur arriveerde Martien en José bij ons huis zodat we gezamenlijk naar mijn ouders konden rijden. Eenmaal daar aangekomen was het eerst tijd voor koffie en een kleine kennismaking, waar mijn moeder als eerste een prachtige bos bloemen kreeg, en wat eigenlijk nooit gebeurt, mijn ouders waren er zowaar wat stil van haha. Na de koffie volgde de eerste verrassing, een kleine fotoshoot met de hondjes. Dit vergde even wat georganiseer met 6 van die kleine haarballen (lees shihtzu’s) maar het was ontzettend leuk.
Daarna was het dan toch tijd om naar de locatie te vertrekken, Landgoed Mariënwaerdt in Beesd, waar de volgende verrassing al stond te wachten. Mijn broer met vrouw en kinderen en onze oudste zoon met zijn vriendin (onze jongste was met ons mee), nu was het hele spul compleet. We vertrokken lopend door de bosrijke omgeving op zoek naar mooie plekjes waar we prachtige familiefoto’s hebben kunnen maken.
Vervolgens was het tijd om wat te gaan eten, en jawel nog een verrassing want Martien en José hadden een hele lunch voor ons geregeld bij de Stapelbakker op het landgoed. Dit was echt lekker en wederom goed geregeld. Mijn ouders dachten dat dit het was voor vandaag maar wat ze niet wisten was dat de klapper van de dag nog moest gaan komen. Op een gegeven moment ging de telefoon. Het was tijd om met z’n allen naar het parkeerterrein te vertrekken. Wat daar stond te wachten had niemand verwacht, zelfs ik niet. Maar liefst 3 prachtige vrachtwagens met neus. Toen mijn vader dit zag werd hij zo emotioneel dat hij geen woord meer kon uitbrengen. Wat was dit geweldig om te zien.
(Het verhaal hierachter is, dat mijn vader nooit zijn laatste rit in de vrachtwagen heeft kunnen afmaken aangezien hij tijdens de laatste rit die hij maakte achter het stuur van de vrachtwagen een beroerte kreeg. )
Mijn ouders kregen te horen dat ze een tocht van zo’n drie kwartier mochten gaan maken samen met de kleinkinderen. De grootste verrassing was dat mijn vader een vrachtwagen mocht uitkiezen waar hij zelf in mocht gaan rijden.
Mijn vader koos de middelste truck, en nadat iedereen ingestapt was vertrokken ze hoor, uiteraard met een hoop getoeter! Nog niet van het parkeerterrein af en oh jee, problemen! De middelste vrachtwagen besloot ermee te stoppen. Na wat geprobeer hier en daar bleek dat de vrachtwagen het niet meer zou gaan doen. Dit mocht de pret niet drukken dus hup, iedereen in twee vrachtwagens en verder, wat zeg ik, beginnen met de tocht.
Wij zijn snel naar het huis van mijn ouders gereden om voor de koffie te zorgen zodat we straks daar met z’n allen de dag kunnen afsluiten. Martien en José waren iets later want die moesten nog iets ophalen. (jaaaa wat zou dat nou zijn???) Gelukkig waren ze er voordat mijn ouders arriveerde, zo konden we ze met z’n allen opwachten bij hun huis en zorgde Martien en José dat ook dit allemaal mooi werd vastgelegd op foto en video.
Voor ons als kinderen was het onbetaalbaar om mijn ouders zo ontzettend gelukkig te zien. Nadat iedereen was uitgestapt werd het dan toch echt tijd om deze fantastische dag af te gaan sluiten met koffie en wat lekkers, dit was dus ook nog even door Martien en José geregeld. Martien had nog een laatste mededeling. Hij had een videoboodschap voor mijn vader van niemand minder dan Gerard de Rooy. Ook dit bleek nog een verrassing want in die video word mijn vader uitgenodigd voor een rondleiding bij Gerard in de werkplaats.
Hoe gaaf is dat?!
Dit was de oppepperdag voor mijn lieve ouders Eric en Jeannette. Eigenlijk is het niet in woorden uit te drukken wat deze dag voor mijn ouders, en daardoor ook voor ons heeft betekend. Het enige juiste woord is denk ik: ONBETAALBAAR
Martien en José. Wat zijn jullie geweldig lieve mensen dat jullie hebben willen helpen deze dag mogelijk te maken voor mijn ouders die dat zo hebben verdiend. Nogmaals ik heb denk ik niet de juiste woorden om onze dankbaarheid duidelijk te maken maar…… namens ons allemaal: DANK JULLIE WEL
Deze wens (22770) is mede mogelijk gemaakt door:
