Ewi kon dinsdagavond bijna niet slapen van de ‘senegastigheid’ in haar buikje.
Toen ze opstond was ook het eerste wat ze zei: heej…het is vandaag prinsessendag…”wat gaan we doen?”
Omdat ik al wist dat we naar de kapper gingen heb ik haar van te voren al gevraagd hoe ze er als prinsesje uit wilde zien…’graag heel lang haar’ kreeg ik te horen…hmmm…daar moest ik wat op verzinnen, want dat heeft ze niet.
Toen ik vertelde dat Doornroosje krulletjes heeft en dat daardoor je haar korter er uit ziet was het na enig nadenken van Ewi ook leuk…dan maar krullen.
Bij de kapper ging het super goed. Ewi kon heel goed stil zitten en het opmaken vond ze helemaal geweldig…
Voor de foto’s die er gemaakt werden, zowel bij de kapper als op het kasteel, draaide ze haar hand niet om. Poseren, lief glimlachen, andere houding…’t maakte haar niet uit, al die aandacht kan ze prima hanteren en ze geniet er ook van. Het verassingseffect van de kadootjes bleek goed gekozen te zijn voor Ewi. Elke keer even iets nieuws, anders. Ze houd van kadootjes. Het maakt niet eens zoveel uit wat er in zit. Maar de spanning er om heen maakt dat Ewi er van geniet .
De koets vond Ewi wel een van de mooiste dingen. Vooral dat ze later voorop de bok mocht…daar praatte ze de volgende dag nog over(..lekker stoer doen erover en opscheppen tegen de buurtkinderen) Ze zat tijdens de reis met de koets helemaal in haar rol. Netjes op een koninklijke manier zwaaien en knikken. Behoorlijk veel omstanders deden er in mee; zwaaiden terug of gingen buigen oid. Dat maakte het natuurlijk weer extra gezellig voor ons in de koets!
Tijdens de lunch op het kasteel heeft Johannes de Nar de kinderen vermaakt. Ewi, maar ook wij als ouderen hebben ontzettend van hem genoten. Hij was er precies op het goede moment. Ze had al zolang stil moeten zitten voor haar doen; bij de kapper, in de auto, in de koets. Elke keer de wachtmomenten, waar je niet aan ontkomt, maar die voor Ewi heel moeilijk zijn om goed te doorstaan ivm haar aandoening. Hij trok Ewi uit haar impasse en wij als ouderen konden door zijn vermaak lekker rustig lunchen en kletsen met elkaar.
Het kasteel heeft grote indruk op Ewi gemaakt. Vooral dat ze boven op het bordes mocht staan zwaaien naar het volk, wij dus, beneden. De rollen waren voor een keertje omgedraaid en dat vond ze heerlijk! Ook leuk dat de kinderen een kleine eigen rondleiding kregen.We hebben genoten van de rondleiding. Het was een leuke gids, die ontzettend interessant de dingen kon brengen en heel goed verhalen kon vertellen. Dat was ook een moment dat ik even niet op Ewi hoefde te letten.
Het optreden van de Nar is goed aangeslagen bij de hele groep. We hebben ontzettend gelachen en het was jammer dat het zo snel weer voorbij was.
De sprookjesvertelster heeft in de koets een sprookje verteld. Mijn man Arie-Jan heeft er erg van genoten. Met een grote smile op zijn gezicht stapte hij uit de koets. Kind met de kinderen zijn, dat vind hij heerlijk. Die handpoppen waren ook erg leuk!
Het was fijn dat we de Pizzeria helemaal voor onszelf hadden zodat we van het heerlijke eten en van elkaar konden genieten en natuurlijk napraten over deze bijzondere Oppepperdag. Ewi en wij allemaal hebben genoten van alle aandacht!!
Als klap op de vuurpijl en als een mooie herinnering mocht Ewi de jurk, diadeem, schoentjes en de “gouden” armbanden houden!
Dat het prinsesje ook gewoon een zes-jarige ondeugd is bleek wel weer toen we thuis kwamen en ze gauw nog even – met jurk en al- naar de trampoline ontsnapte en even een super-coole koprol maakte! De volgende morgen werd ze wakker met de vraag: “Wanneer is het weer Oppepperdag?” Namens Ewi, heel hartelijk dank van haar ouders.
